Podwinięcie powieki
Podwinięcie powieki (Entropion) to schorzenie, w którym brzeg powieki odwraca się do wewnątrz, co skutkuje tym, że rzęsy i skóra powieki tarzają się po powierzchni oka. Jest to częsty problem, zwłaszcza u osób starszych, który może prowadzić do różnorodnych powikłań, takich jak otarcia rogówki, powstawanie blizn, przerzedzenie rogówki oraz rozwój nowych naczyń krwionośnych w jej obrębie. W skrajnych przypadkach może nawet wystąpić wrzód lub perforacja rogówki. Entropion może dotyczyć zarówno górnej, jak i dolnej powieki. Ze względu na potencjalne poważne konsekwencje, ważne jest szybkie zdiagnozowanie tego stanu oraz podjęcie odpowiedniego leczenia, aby zapobiec dalszym uszkodzeniom oka.
Rodzaje i przyczyny podwinięcia powieki
Entropion może mieć różnorodne przyczyny, a jego rodzaje obejmują:
Entropion inwolucyjny: Jest to najczęstszy rodzaj entropionu, który zazwyczaj rozwija się wraz z wiekiem.
Ostry entropion skurczowy: Wywołany jest problemami z powierzchnią oka, co prowadzi do skurczu mięśni i obrócenia powieki do wewnątrz.
Entropion bliznowcowy: Wynika z obecności blizn na wewnętrznej powierzchni powieki, które zakłócają jej naturalną krzywiznę.
Entropion wrodzony: Jest to najrzadszy rodzaj entropionu, który występuje od urodzenia i może być spowodowany dodatkową fałdą skóry na powiece.
Przyczyny entropionu mogą obejmować:
Słabość mięśni: Wraz z wiekiem mięśnie pod oczami mogą osłabnąć, a ścięgna mogą się rozciągnąć, co prowadzi do entropionu.
Blizny lub poprzednie operacje: Blizny po oparzeniach chemicznych, urazach lub operacjach mogą zakłócić naturalną krzywiznę powieki, prowadząc do entropionu.
Zapalenie: Podrażnienie oka spowodowane suchością lub zapaleniem może skłonić do pocierania lub zaciskania powiek, co może prowadzić do skurczu mięśni i entropionu spastycznego.
Entropion może prowadzić do różnych powikłań, dlatego istotne jest szybkie zdiagnozowanie i leczenie tego schorzenia, aby zapobiec poważniejszym konsekwencjom dla zdrowia oka.
Objawy
Objawy entropionu mogą obejmować uczucie obecności ciała obcego w oku, zaczerwienienie, ból lub podrażnienie, a także wrażliwość na światło i wiatr. Dodatkowo, entropion może powodować nadmierną produkcję łez i śluzu, co może prowadzić do powstawania strupów na powiekach. U niektórych osób pierwszym sygnałem problemu może być trudność w widzeniu przy spoglądaniu w dół, wynikająca z braku normalnego ruchu dolnej krawędzi powieki.
Jak skutecznie złagodzić objawy ?
Leczenie zachowawcze entropionu dostarcza krótkotrwałej ulgi i pomaga zabezpieczyć oczy pacjentów przed ewentualnymi uszkodzeniami. Niemniej jednak, w większości przypadków konieczna jest interwencja chirurgiczna w celu osiągnięcia trwałej poprawy. W ramach tego leczenia mogą być stosowane różne terapie:
Stosowanie sztucznych łez, które nawilżają oko i zmniejszają podrażnienie oraz uczucie suchości.
Korzystanie z miękkich soczewek kontaktowych, które pokrywają rogówkę i zapobiegają dalszym uszkodzeniom.
Regularne stosowanie kropli do oczu i maści nawilżających, co redukuje tarcie rzęs.
Użycie taśmy na skórze, aby tymczasowo unieruchomić dolną powiekę z dala od oka.
Szybkie szwy odwracające powiekę, które są aplikowane po miejscowym znieczuleniu w celu odwrócenia powieki na zewnątrz.
Wykonywanie małych zastrzyków toksyny botulinowej typu A (BoNT) w dolną powiekę w celu osłabienia mięśni, które skręcają się do wewnątrz. Chociaż te zastrzyki są skuteczne, konieczne jest ich regularne powtarzanie co trzy miesiące, aby utrzymać efektywność.
Zabieg
Leczenie chirurgiczne entropionu opiera się na dwóch głównych zasadach: działaniu na same czynniki wywołujące ten stan oraz, jeśli to możliwe, jednoczesnym rozwiązaniu dwóch głównych przyczyn: wiotkości dolnej powieki oraz przywróceniu prawidłowego położenia retraktorów dolnej powieki. U osób starszych i osłabionych mogą być preferowane minimalnie inwazyjne i krótkotrwałe procedury, choć trzeba liczyć się z mniejszymi szansami na trwały sukces.
Stosowane metody obejmują:
Obracające szwy (tzw. szwy Quickerta): Ta szybka procedura może przynieść natychmiastową ulgę od objawów entropionu. Polega na wprowadzeniu podwójnie zaopatrzonych szwów przez dolną powiekę, co wzmocnia retraktory i zapobiega przemieszczaniu się skóry nad mięśniem okrężnym oka. Nawroty entropionu są jednak dość częste, nawet u ponad 21% pacjentów po 6 miesiącach.
Plastyka tarczki poziomej, czyli tradycyjna plastyka tarczki bocznej (Lateral Tarsal Strip): Ta procedura umożliwia odpowiednie napięcie powieki i jest skuteczniejsza w korygowaniu entropionu niż same techniki obracające powiekę.
